Opracowana metoda produkcji opierała się na trzech zasadniczych procesach: 1. Alkohol etylowy poddawano równoczesnemu katalitycznemu odwodornieniu i odwodnieniu, co prowadziło do powstania butadienu w myśl reakcji: 2 CHs CH20H CHz = CH CH = CH2 + 2 H20 + H2 3. Otrzymany butadien oddzielano i oczyszczano. 4. Butadien poddawano polimeryzacji w obecności metalicznego sodu, według metody Matthewsa i Strangea. Pierwsze dane o rozmiarach produkcji w r. 1933 spotkały się ze zdumieniem w r. 1939 U. S. Bureau of Commerce podało, że produkcja kauczuku syntetycznego ZSRR wynosi 50 000 ton rocznie, Niemiec – 20 000 ton, a Stanów Zjednoczonych – 3 000 ton. Od tej pory nie podano żadnych informacji na ten temat. ZSRR produkuje szereg różnych odmian kauczuku syntetycznego. Zestawienie produkcji kauczuku syntetycznego w ZSRR oraz import surowego kauczuku naturalnego. Biorąc pod uwagę olbrzymi rozwój przemysłu radzieckiego, należy przypuszczać że produkcja kauczuku syntetycznego w chwili obecnej jest bardzo duża. Jest rzeczą niemożliwą, aby przeprowadzić jakieś ogólne porównanie pomiędzy jakością kauczuku naturalnego a syntetycznego. Istnieje wiele różnych typów kauczuku syntetycznego, z których każdy ma inne własności. Przez zręczne prowadzenie procesu można dany typ kauczuku wyprodukować w różnych gatunkach o dużej rozpiętości ich własności. [podobne: bacutil , ekonaft radom , castorama opole ]
Powiązane tematy z artykułem: bacutil castorama opole ekonaft radom